Op basis van een recente prognose geeft de Nederlandse Zorgautoriteit aan dat het financiële kader voor de Wet langdurige zorg (Wlz) in 2023 waarschijnlijk ontoereikend zal zijn. Het verwachte tekort voor dit jaar ligt naar verwachting tussen de 103 en 388 miljoen euro. Als reactie op deze prognose kan het Ministerie van Volksgezondheid ervoor kiezen om de resterende herverdelingsmiddelen ter waarde van 125 miljoen euro in te zetten, wat zou helpen om een deel van het verwachte tekort op te vangen. Deze ontwikkeling is door de NZa gemeld.
Eerder in februari had de NZa al opgemerkt dat er aanzienlijke onzekerheid bestond over de instroom van cliënten in de ggz-wonen sector. Nu is er meer duidelijkheid over de financiële gevolgen van de instroom van deze cliënten in vergelijking met de situatie in februari. De aanhoudende toename van cliënten met een indicatie voor ggz-wonen, zoals ook al in 2021 en 2022 het geval was, draagt bij aan de groeiende uitgaven binnen het kader van de Wlz.
Langdurige zorg voor de toekomst
De uitgaven voor langdurige zorg vertonen al geruime tijd een stijgende trend. De Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) heeft eerder reeds geadviseerd dat er stappen ondernomen dienen te worden om de zorg zowel toegankelijk als betaalbaar te houden. In het rapport “Scheiden van Wonen en Zorg” van de NZa wordt onder andere benadrukt dat aanpassingen in de zorgvereisten noodzakelijk zijn. Tevens wordt door de toezichthouder aangegeven dat er wijzigingen in de wetgeving nodig zijn om de mogelijkheden voor het beïnvloeden van extramurale zorglevering via zorginkoop te versterken. Daarbij moeten er ook belangrijke politieke besluiten genomen worden.
Blijvende observatie
De zojuist vermelde voorspelling heeft betrekking op het budget voor het huidige jaar, namelijk 2023. Gedurende de recente tijdspanne heeft de NZa tevens diverse signalen opgevangen omtrent de verwachte financiële druk die zorgverleners binnen de langdurige zorgsector verwachten in 2024. De organisatie onderhoudt gesprekken met zorgkantoren, zorgverleners en vertegenwoordigers van cliëntenorganisaties om de ontwikkelingen nauwlettend in de gaten te houden. Bovendien houdt zij toezicht op de toereikendheid van het budgettaire kader en de naleving van de zorgplicht. Hierbij geldt als uitgangspunt dat zorg beschikbaar moet zijn en blijven voor degenen die er afhankelijk van zijn.
